Works | Werken

02 Jan 2025 - A Happy 2025 to all my readers!
13 Nov 2024 - [ADD] A Picture is Not an Argument
04 Sep 2024 - [REF] 'Just War' Theory vs. Western Self-Defense
03 Sep 2024 - [REF] A giant controlled fire in the mind
31 May 2024 - [REF] Interview about the current situation regarding the ICC and ICJ
16 May 2024 - [REF] The Student Rebellion
13 May 2024 - [REF] A Picture is Not an Argument
02 May 2024 - The Logic of Ethics
25 Apr 2024 - [REF] Theo Jansen - "My Creations, a New Form of Life"
30 Apr 2024 - [REF] Russell Shorto - "New Netherland, New Amsterdam"
20 Apr 2024 - Some "anti-concepts" concocted in today's Humanities departments
16 Apr 2024 - [REF] Richard Feynman on "Hungry Philosophers"
15 Apr 2024 - [REF] "Through Your Most Grievous Fault" (on Marilyn Monroe's death)
15 Apr 2024 - On the geopolitical actions of governments
11 Apr 2024 - On language: defining by "essentials"
07 Apr 2024 - On the relation between "honesty" and "feelings"
01 Apr 2024 - On Business Ethics and the profit-motive
26 Mar 2024 - On the (re)integration of Philosophy and Physics
25 Mar 2024 - [ADD] The world picture of Physics as told by Richard Feynman
24 Mar 2024 - [REF] Physicist Richard Feynman on the scientific method
13 Mar 2024 - On logical fallacies
10 Mar 2024 - [ADD] The Artists Have No Clothes
10 Mar 2024 - [REF] The Pope Has No Clothes
06 Mar 2024 - On the relation between "logic" and "the virtue of honesty"
23 feb 2024 - [REF] The Moral Justification of the Atomic Bomb

A Happy 2025 to all my readers!

Happiness is not an emotion, but a wider "state" that has multiple "affects" (one of them being one's emotions).

"Life is the reward of virtue – and happiness is the goal and the reward of life"
– Ayn Rand

View the diagram: "The 'Mechanics' of Happiness" for a schematic overview of these relations: ["Right click" and then "Open image in new tab" makes the diagram more readable.]

(This diagram is a Work in Progress taken from the forthcoming book "The Science of Philosophy")

[ADD] A Picture is Not an Argument

The principle that "a picture is not an argument", applies in the exact same way to the images of the current outbreaks of violence on city-streets across Europe, as it did in the recent outbreak of violence in Universities worldwide.

Images of war are not arguments, not primaries to base conclusions on, and images of street violence are also not arguments (for any side the conflict) for the same reason.

(Those observing the escalating public violence from a longer-range perspective, will discover that the argument given for each of the mentioned cases of violence, by the initiators of the violence, and by those condoning and sanctioning it, are the SAME PICTURES, i.e. pictures of the war in Gaza.)

It takes quite a long chain of thought and reasoning to grasp the underlying principle that "a picture is not an argument", and to grasp what constitutes as "evidence" and "valid" arguments and conclusions.

This effort of thinking however is exactly what an "emotionalist" does not (want to, or know how to) perform – they react to reality and act based on their emotions, such as in the cases of emotions felt when people are confronted with images of war, or images of groups attacking other groups in city-streets.

The entire chain of reasoning is presented by Dr. Leonard Peiloff in the lecture linked below. Those who read this who are still willing to think and put in the effort of examining their feelings and conclusions – and why its essential to differentiate one from the other – can hear the principle presented in full there.

[REF] 'Just War' Theory vs. Western Self-Defense

"A proper government is founded on the principle of individual rights – the rights to life, liberty, property, and the pursuit of happiness. These rights sanction the individual's freedom of action; they recognize the right of every individual to pursue his own goals by his own judgment: to produce, trade, speak, write, love, and live as he chooses, free of the threat of force. A proper government is the agent and servant of its citizens. It exists only to protect their rights by forbidding the initiation of force and by retaliating against those who initiate it – whether the aggressor is a criminal at home or a nation abroad.

Like an innocent individual, an innocent nation does not seek to exist at the expense of other nations, by force. But once force is initiated against it and its citizens, it must respond righteously with force; anything else is an injustice toward its citizens and an abdication of its moral purpose: to protect their rights." [...]

"The "self" in "self-defense" includes not just a nation's civilians, but also its soldiers. [...] Soldiers are not sacrificial animals, but full citizens. Rational soldiers are motivated by their own values, by their own desire to live free of the threat of violence against themselves and their loved ones. [...]

"The necessity of war in self-defense arises when a nation is attacked or threatened by a foreign aggressor. In some cases it might be possible to stop such an aggressor through lesser coercive means, such as sanctions or ultimatums. Once it becomes clear that the enemy is undeterred, however, military force is not a 'last resort', but the ONLY resort." [...]

"All aggression, including terrorism, is fueled by hope – the hope of success in achieving some irrational goal or furthering some irrational cause. For a nation like the United States [or any Western country, i.e. countries where proper individual rights are upheld] to be secure from threats for the long term, its enemies must know that initiating force against it will bring nothing but their own destruction. Supporters of any cause that seeks the destruction of the U.S. [or any Western country] must be made to realize that that cause is doomed.

Acts of aggression left unpunished can lead only to further acts of aggression. Appeasing the initiators of force, as we have seen throughout history, leads to more and greater violence. Thus a proper, rights-respecting government does not appease its force-wielding enemies; it acts to eliminate them. Such action, when executed consistently in self-defense, will not only destroy the particular initiator of force; it will also deter other such threats."

Excerpt from "Just War Theory vs. American Self-Defense" by Yaron Brook and Alex Epstein (2006)

The entire long-read essay is available here:
'Just War' Theory versus American Self-Defense

[REF] A giant controlled fire in the mind

Most are familiar with Vivaldi's original piece, but Max Richter's note-by-note recomposed version, offers us the opportunity to experience this music as new. It is one of my favorite pieces of classical music.

It offers a glimpse into the experience the people of the Enlightenment-era must have had – after centuries of hearing nothing but medieval-type music, with its monotony, repetitiveness and dulling effect on the mind – to then suddenly hear Vivaldi's Four Seasons.

To hear what it must have been like, when people started to look at the world, nature and a human being's individual place in it, in a whole new way. To listen for the first to music of which the subject was not the 'supernatural', but the actual, natural world – as experienced by 'enlightened', i.e. rational human beings.

It must have made an incredible impression on its initial audiences. Historic reports suggest some people bursted into tears, some even fainted (though those may well be exaggerations). One can however undoubtedly hear the giant controlled fire ignited in the mind of Antonio Vivaldi, as he perceived, experienced and valued living in nature – and by implication, being a human being.

This splendorous rendition, with Mari Samuelsen on alt violin, is recorded from the perspective of the audience, so this way you can experience it similarly. (Notice also the benevolent smiles between Richter and Samuelsen as they play.)

Enjoy.

[REF] Interview about the current situation regarding the ICC and ICJ

Very informative interview about the weaponization of law in the current cases of the ICC and ICJ. The (potential) scenario in which the UN Security Council would decide to militarily intervene in this war, founded on (upcoming) decisions by the ICC/ICJ, would indeed be the most grotesquely absurd and immoral outcome conceivable.

When considering "to what end?" these tactics of weaponizing law might be pursued, given also apparent 'confusion' in some Western countries (as in Spain, Norway and Ireland's recent recognizing of a state where a terrorist organization is the official governing authority), such a scenario involving the UN Security Council is becoming increasingly worrying. It would almost certain hinge on a veto (on which may be defaulted).

The State of Israel, in such a scenario, might then face their enemies/antagonists fighting covertly under UN flag – and in the most atrocious case thinkable, potentially even with Western forces by their side – all under the false pretext of 'preventing genocide' (which has already gained a horrifying level of international support).

The pervasive refusal of people to distinguish between "legitimate states" versus "illegitimate states" (i.e. states who do not recognize the proper individual rights of their citizens), as well as between "initiation of force" versus "self-defense", is becoming increasingly undermining and destructive to those who DO discern between these fundamental (because existential) differences.

When "suffering" and "need" are made to be the ruling standard of morality, and concomitantly: of legality, it results in the distorted perspective that Israel is 'not moral' when it asserts its sovereignty, physically defends itself to protect its citizens, and relentlessly pursues to rescue the hostages – because Israel is NOT suffering nor needy. It is quite the opposite: Israel is thriving and capable. THIS is exactly why it is resented by all those who hold an inverted moral standard, where (only) a gauge of "amount of suffering" rules: whereby the more you suffer, the more this 'entitles' you to 'rights', and the more capable you are, the less so.

It is not a coincidence that certain people won't utter a peep when one barbaric autocracy somewhere brutalizes another, yet ignite in violent, indignant rage when they witness a moral, capable country asserting its rights.

"Hatred of the good for being the good, is the hallmark of the twentieth century. This is the enemy you are facing." – Ayn Rand

In the 21th century, this is still true.

If your country formally supports this abuse of international legal institutions, you may want to seriously consider the type of 'values' that are being endorsed and pursued by the people you've elected and live with. Though it is strong, a world in which the State of Israel exists is not a given nor guaranteed. The thought of it potentially no longer existing in the future, should send an ice-cold shiver down any civilized person's spine.

[REF] The Student Rebellion

Many universities across the West are now closing their doors, their functioning grinding to an increasing halt. In several of them, boards are appeasing or whitewashing the acts of these violent hoodlums and rioters, some are even ceding to their (disgraceful, some even disgusting) demands (!).

As an individual student (or as a responsible parent), you can, and should, simply choose to avoid and ostracize these specific institutions. Society at large however, will not be able to rid itself of this problem that way, nor that easily. And the long-term consequences of failing to check it properly only grow more severe the longer these unlawful rebellions are being permitted to take place.

Every part of this broadcast about the 60s 'student' 'protests', also applies to the 'student' 'protests' now. It is the same phenomenon happening again, the specific antagonists merely changed – their tactics however have only become more refined and brazen, and their gangs more organized, more vicious and better funded.

It is worthwhile to listen to in its entirety – and think about it – but here are already a few highlight quotes:

"If amnesty is granted in any form, society will have given the rebels an engraved invitation to escalate their demands ceaselessly."

"In [...] any free country, the police exist to protect individual rights, to safeguard life, liberty and property against the use of physical force. To bar the police, out of a 'fear of violence', from performing their function, is to destroy the one barrier a civilized nation has against uncontrolled violence and dictatorship."

"[...] call for strict enforcement of the law [...] by prosecuting the rebel leaders for the crimes they have committed: vandalism, criminal trespass, coercion, extortion, and unlawful imprisonment."

"the issue involved [...] is the attempt to establish force as a proper means of political action – brute physical force [...] by violent minorities, who expect to gain their ends by the default, the appeasement and the cowardice of the authorities in question, and of the indifferent majorities."

(NB: on the same channel, you can also find an elaborate interview with one of the mentioned back-then 'counter-committee' members and quoted letter's co-authors, Harry Binswanger)

[REF] A Picture is Not an Argument

As more interviews and public statements from the 'student' 'protesters' are being released, it is becoming apparent that they all seem to hold a similar basic premise informing their unlawful and immoral behavior: 'on a daily basis they witness IMAGES of violence in war zones'.

If these violently indignant youngsters (and their professor- and faculty accomplices) had properly been taught Epistemology however, they would long-since have understood that a picture is NOT an argument.

The "moral equivalence" and "moral relativism" expressed publicly by some, as well as many people's blatant refusal to differentiate between "initiation of force" and "self-defense", all the way to those openly supporting foreign-state actors designated as "terrorist organizations", are of course not innocent acts and concern profound moral breaches. These are the "rationalizations" to provide cover for their accumulated fear of dealing with the world as they are confronted with it (i.e. not properly having acquired self-esteem) – which is the root psychological cause of their emotions now being dominated by hatred.

Had they been raised properly, they would have...

...learned to respect basic laws and rules;

...learned to deal with getting "NO" as an answer;

...learned to think independently;

...been raised to hold a civil "standard of decorum";

...been taught that the "realm of ideas" precludes the use of force;

...been taught that "freedom of speech" includes the right to NOT agree with someone, and the prerogative to NOT associate with people you disagree with – and subsequently that violently forcing your views on others is not an exercise of a 'right to protest', it is in fact the infringement of the freedoms of others;

...been taught that evil DOES exist in some people (and has existed as far as we can historically see), and that it is (only) the protection of "individual rights" – including the right to "freedom of conscience" and its corollary "principle of (religious) tolerance" (implemented via the separation of State and Church) – that is everyone's protection against it;

...and more broadly, learned that only on the basis of these rights, can human beings have a society of freedom, justice, human dignity and decency;

But basic Pedagogy aside:

This lecture by philosopher Leonard Peikoff ought to be part of every rational academic curriculum – and its basic principles, in simpler form, already taught in high school and at home:

"A Picture is Not an Argument was delivered in 1998 at Boston's Ford Hall Forum. His lecture examines the attempt to convince others by rejecting logical thought and substituting for it perceptual images."

Those students who might (still) be innocent, decent and sincere (as well as their parents and educators), will benefit from becoming familiar with the principles taught in this lecture – by learning how to combat and discontinue emotional outcries whereby images are presented as self-sufficient primaries.

The Logic of Ethics

Ethics is the basic evaluative branch of Philosophy. It is derived from two preceding foundational branches: Metaphysics and Epistemology – and provides a code of values and principles to guide human choices and actions.

"The logic of Ethics" can be described by two short formulas: It consists of acting on the "if-then-else" of each concrete set of "alternatives" life may confront you with (if I do this, then such will happen, else: if I do this, then such will happen, else: ... , etc.), evaluated and decided via a set of principles derived from the "moral" inference sequence: "is-ought-should", whereby:

– "is" is the metaphysically given, i.e. the facts of life; the (nature of) events and phenomena in reality as they are, as they happen. The "metaphysically given" is individually and independently assessed via sense-perception, one's total accumulated knowledge of the world, and applying rational thought consistently (i.e. using the cognitive method of logic).

– "ought" is what one "ought" to do, meaning according to what moral principle(s) one is "supposed" to act (e.g. "each individual ought to think, evaluate and judge all moral issues independently, using reason and logic") – evaluated and defined using the proper "standard of value".

– "Should" is what one then "should" do, which one infers by applying the proper moral principle(s) – i.e. the "ought", selected according one'ss hierarchy-of-values – to the concrete alternatives one is evaluating to act upon, evaluated in the appropriate pertaining context and the relevant time-scale(s). This sequence is completed by acting upon one's reasoned conclusions.

In summa: concrete inference of "if-then-else" evaluated and judged by the ethical inference "is-ought-should".

In both Aristotelian and Objectivist Ethics, the "standard of value" is the life of the human individual, meaning his/her life on this Earth. The good is all those actions that sustain, assist and further one's life (barring one does not violate another person's rights); evil is all those actions that negate, oppose or destroy that which is required for human survival.

These moral principles, i.e. the "oughts", one can learn from moral philosophers, primarily in order not having to devise a complete system of ethics by oneself from scratch, but rather learn from those who came before and have spent lifetimes contemplating the nature of the world, of human beings and studying human history – and have already conceptualized such complex knowledge. Knowledge which one of course must still independently validate and apply.

"The power of morality is the greatest of all intellectual powers" (AR)

Why is it essential to adopt the proper moral code, and consistently act on one's moral judgment? Because one's life, i.e. the course of one's life is dependent on it. One's life-arc is principally formed and determined by one's own choices – which are principally determined by one's code of Ethics (or lack thereof).

["Right click" and then "Open image in new tab" makes the diagram more readable.]

[REF] Theo Jansen - "My Creations, a New Form of Life"

One of my long-time favorite contemporary Dutch artists is Theo Jansen.
See his 'beasts' in action in the video linked below.

"When we no longer look at an organic being as a savage looks at a ship, as at something wholly beyond his comprehension; when we regard every production of nature as one which has had a history; when we contemplate every complex structure and instinct as the summing up of many contrivances, each useful to the possessor, nearly in the same way as when we look at any great mechanical invention as the summing up of the labour, the experience, the reason, and even the blunders of numerous workmen; when we thus view each organic being, how far more interesting – I speak from experience – will the study of natural history become!"

– from Charles Darwin's "On The Origin of Species"

"Life is the end of living bodies," writes Professor Randall, "since they exist for the sake of living." And: "No kind of thing, no species is subordinated to the purposes and interest of any other kind. In biological theory, the end served by the structure of any specific kind of living the is the good – ultimately, the 'survival' – of that kind of thing."

– from "Review of 'Aristotle' by John Herman Randall, Jr." by Ayn Rand

"So what hinders the different parts [of the body] from having this merely accidental relation in nature? as the teeth, for example, grow by necessity, the front ones sharp, adapted for dividing, and the grinders flat, and serviceable for masticating the food; since they were not made for the sake of this, but it was the result of accident. And in like manner as to the other parts in which there appears to exist an adaptation to an end. Wheresoever, therefore, all things together (that is all the parts of one whole) happened like as if they were made for the sake of something, these were preserved, having been appropriately constituted by an internal spontaneity; and whatsoever things were not thus constituted, perished, and still perish."

– from Aristotle's "Physicae Auscultationes", as translated by Clair James Grece. (Darwin added this information in the "historical sketch" he later added to his Origin, acknowledging Grece as its source.)

Theo Jansen - My creations, a new form of life:

[REF] Russell Shorto - "New Netherland, New Amsterdam (The Flow of Influences)"
(on Dutch-American history)

In this keynote address, American historian, author and journalist Russell Shorto presents his unique cultural-historic perspective on the 'birth' of Capitalism – which he argues historically was first discovered (meaning developed and implemented) in The Netherlands. (I reference his work in support of my own thesis relating the broader philosophical, political-historic common roots of The Netherlands and The United States of America.)

The Dutch's unique approach to "property rights", "free enterprise", "free-trade" and "religious tolerance" are, argues Shorto, what fundamentally shaped what is now the United States of America.

He defends this hypothesis using material from his book "The Island at the Center of the World – The Epic Story of Dutch Manhattan & the Forgotten Colony that Shaped America". This book details the story of the Dutch American Colony, since the Dutch's purchase of the island now known as Manhattan in 1626, for 60 guilders worth of trade (see "The Schagen Letter").

His work primarily draws from the research work done by Dr. Charles Gehring, who for over 26 years has studied the extensive and very well preserved archives (twelve thousand pages, consisting of letters, deeds, wills, journal entries, council minutes and court proceedings) of the era in which Manhattan was "New Amsterdam".

Shorto argues that in The Netherlands, a completely different system compared to Europe's generally feudal systems had developed, as a direct consequence of the fact that the Dutch had "made their own land" by reclaiming land from oceans and large lakes – which they then themselves privately owned, instead of only particular noblemen owning land as was the case in the rest of Europe.

He also argues, as opposed to the then standard larger apartment buildings as e.g. the Roman "insulae", or the villa type "domus" such as those found in Pompeii (the latter of which, in Roman times, were only attainable to a select group of Roman dignitaries), the contemporary notion of a "home" also developed in The Netherlands – as a direct consequence of the Dutch's private ownership of land – on which they were then able to erect homes which integrated with the economic energy flowing through the canals alongside the streets these "family homes" were built.

He further argues due to The Netherlands' specific geographic position inside a large river delta, combined with this unique and distinct way their "right of private landownership" and economic activity developed, this led to a fundamentally different type of cultural and political evolution unfolding within this country – representatives of which, in the 17th century, had crossed the ocean to found New Amsterdam (current New York).

For anyone interested, watch and listen to him presenting his case for yourself:

Russell Shorto's keynote at Hofstra University "New Netherland, New Amsterdam – The Flow of Influences":

Some "anti-concepts" concocted in today's Humanities departments

- 'Direct democracy'
"Constitutional democracy with strictly limited government powers to protect individual rights – where voting is a function of decentralization" is subverted to 'direct democracy', where people may vote on anything they may conceive of, for any reason or whim, wish or desire, at any time some pressure-group convinces a large enough number of followers. 'Direct democracy' equals preaching a political tyranny of majorities, in which no standard can be upheld except 'counting of noses', causing each vote to become a step-increase towards total collectivism.

- 'Stakeholder capitalism'
"Capitalism, the social system protecting individual rights, incl. property rights" is subverted to 'stakeholder capitalism' whereby "individual rights" are subverted to 'group rights' (collective rights is a vicious contradiction), groups unleashed with government powers to prey on the wealth of individuals of other groups. 'Stakeholder capitalism' equals preaching to place "groups" above "individuals", resulting inevitably in an all-out pressure-group conflict.

- 'Rights of nature'
"Rights as pertaining only to living organisms with volition" (i.e. only to human beings) is subverted to include 'rights of nature' (a blatant contradiction), in which human beings are deemed 'guilty' when they 'violate' 'nature's rights' by taking those courses of action their own individual survival necessarily requires. 'Rights of nature' equals preaching the 'concern' for each and every existent in nature as such, as morally weighted above the basic needs of each and every individual human being – hereby placing the moral claim for human beings to their right to enact the causes required for survival, all the way at the bottom of the societal hierarchy-of-values.

Some of these anti-conceptual subversions of ideas are then clubbed into "cumulative anti-concepts", i.e. "anti-concepts constructed using other anti-concepts", compounding the effect:

- 'Climate capitalism'
By clubbing 'stakeholder capitalism' and 'nature's rights' into the term 'climate capitalism', this then permits any pressure-group to propose and vote on any economic issue or policy for the sake of the 'rights of nature', claimed at the expense of some (any) number of individuals. 'Climate capitalism' equals preaching pressure-groups ruling over all individuals on behalf of nature's 'needs', in which the human individual is not merely put below all other forms of life – but the rights to fulfill basic individual needs are surrendered in-full, to the arbitrary.

Anti-concepts are aimed to destroy legitimate concepts – and put over evil concepts.

"Collectivist political tyranny" is the single consistent outcome in each of these instances.

When the practitioners of these anti-concepts declare that they want to introduce their ideas as political legislation, take their word for it – and properly estimate the severity of such breach.

[REF] Richard Feynman on "Hungry Philosophers"

Feynman in this very short video answers the question: "When you are looking at something, do you see only light or do you see the object?"

Carefully note his mention of the word "implies" – it denotes the specific mental step of "inductive logical inference" he performs to assert his conclusion.

As he rightly says, this is a problem an 'ordinary person' has no difficulty with. What is not obvious to most people however, is that this mental step is not 'automatic': it has to be volitionally "willed" and a certain effort has to be expended for it by each human being, independently. This is a direct consequence of the human "faculty of volition", i.e. of free will.

Additionally, even when a person does come to make the same "implication" as Feynman makes, he/she may choose to ignore it, evade it, blank-it-out of his/her mind – as if the implication was never reached at all. Human beings do not automatically 'converge to truth'; to recognize a conclusion, does not equal accepting it. That requires another choice: turning a "conclusion" into a consciously held "conviction".

However, when logic is abandoned, negated or undercut, it will unavoidably result in the theories of those "hungry philosophers" Feynman alludes to:

- David Hume: openly refused to perform the inductive step Feynman describes, and formulated his "problem of induction" as its rationalization;
- Immanuel Kant: subordinated "logic" to some 'higher intuition', thereby negating logic and reason as such, which, he stated explicitly, had been his a priori goal (his mission was rationalization);
- Hegel: who developed Kant's moral theory of duty (the moral imperative of the duty to sacrifice oneself to duty) into a social doctrine, which was at the basis of Karl Marx's 'economic theory' – concluding by subordinating the individual mind to collective whims via autocratic state force (which becomes the only real option left to still ACTUAL hunger, for people who have abandoned logic);
- Etc.

Logic of course is an absolute; denying logic cannot be done without using it. We can however observe entire systems of philosophies have been erected, basically as "systems of rationalization" to cover-up the fact that this inductive step, which lies at the base of ALL knowledge, was blanked-out and omitted from further reasoning.

"Blanking-out" is often illustrated in cartoons by some character putting its head in the sand trying to deny its surroundings. It can be observed when a child covers its eyes in the attempt to deny something right in front of him/her. Many adult human beings have habitualized the "psychological act of blanking-out" as their default cognitive modus operandus, thereby impairing their cognitive ability (and character) to the level of a child's (infantile adults) – ready to step into the hungry-philosopher-devised social systems.

"Don't bother examining a folly, ask yourself only what it accomplishes" (AR)

[REF] "Through Your Most Grievous Fault"
(on the death of Marilyn Monroe)

If you are sincerely interested in trying to understand what kind of premises and emotion are underlying in those people today uttering some of the most morally obscene statements in public without scruples or shame, and who seem eager on undercutting, negating and destroying all contemporary rational "values" (both domestically and abroad) – read this short article by Ayn Rand "Through Your Most Grievous Fault", which she wrote ca. two weeks after the death of Marilyn Monroe in the early 1960s.

It will offer you an initial insight – as well as several 'clues' in regard to "philosophical detection", i.e. 'clues' toward "identifying" these premises and this emotion in other people (and in oneself).

(Incidentally, merely gauging your own emotional response upon reading the name "Marilyn Monroe" will reveal to you and inform you about some of your own philosophical premises – an instant piece of introspection which is available to you, while you have not yet even read this short article...)

If you grasp the emotion Ayn Rand is describing in this article, and want to further understand how it is the motor of many of the evils one witnesses today, you may progress to reading her essay "The Age of Envy" (which you can find in her book "Return of the Primitive: The Anti-Industrial Revolution").

It is not a topic that can be properly dealt with on LinkedIn in merely 3000 characters (by me), and it took Ayn Rand many more to even delineate the phenomenon she identified, let alone differentiating and defining it.

The essay "The Age of Envy" is not available publicly, so to read it one has to actually order the mentioned book (which contains many more enlightening essays).

She also clearly identified it in her novel "Atlas Shrugged", specifically in 'Galt's Speech' – and the concrete application (and logical consequences) of the relating philosophical premises (as well as of the opposite premises) can be seen being developed throughout the entire book's plot progression.

Link to the article "Through Your Most Grievous Fault":
Column by Ayn Rand: Through Your Most Grievous Fault

Link to the AR Lexicon entry on "Envy" (contains a few snippets from the essay):
Ayn Rand Lexicon entry: "Envy"

On the geopolitical actions of governments

Only the "protection of individual rights" can justify a government, so this necessarily holds true for all "geopolitical actions" any government would undertake – which, at any time, is always "in name of" its citizens.

A government that does not protect the rights of its citizens, is not a "legitimate government", and the concept of "rights" is not involved here – yet this distinction is often not made. This however, is the first major differentiation anyone ought to make when analyzing any government's actions in a geopolitical context. When dealing with an illegitimate government, no consideration of any supposed 'rights' of such a country's citizens is justifiable nor appropriate.

Another profound and persistent error in Western Politics, is failing to uphold that "self-defense" (the response to being attacked by a foreign aggressor) requires as its "outcome" either the "unconditional surrender of the enemy", or "total victory".

By attacking a sovereign nation, that attacker has stepped OUTSIDE the principle of "rights" (as rights "preclude" the use of violence as such) and thereby have FORFEITED any claim to rights. This means the persisting moral notions of 'proportionality' and 'rights of the enemy' (incl. citizens) are false and improper in the context of "foreign state aggression" – and these false notions are to a large part reason (aside from legitimate strategic concerns) why the currently ongoing wars are being allowed to keep festering on, incl. the proportional number of lives this costs as a direct consequence.

Those concepts ("proportionality", and "rights of one who violated a right") only apply to domestic matters, when dealing with "justice" in the context of "criminals", i.e. the proportionality of a sentence relating to severity of a crime, and the "rights" involved pertain to the citizen in question who performed said crime – whose rights are NOT forfeited by that crime as such.

These concepts may NOT be applied to warmongering authoritarian state-actors, who by any acts of aggression towards a sovereign country can no longer claim any rights to consider – and who will attack you again and again, and again, unless you stop them in full, by ensuring the decision to launch any more attacks is taken away from them, and is enforced upon them by you.

The right to "self-defense" does of course NOT mean any country may breach its foreign treaties, formal security alliances, nor its own national interests. Be mindful of this when people are equating (even equivocating) the ongoing wars to each other.

The West as a whole however, possesses significant technological superiority in these wars – yet restrains itself from using it to end them, based on false premises. This is where I would suggest anyone to focus their attention towards. Remember also that the enemy does NOT uphold such epistemological nor ethical standards, so adhering to these standards is solely up to ourselves.

On language: defining by "essentials"

The most important principle in language is "defining by essentials", meaning: "integrating" any concept by defining it by its essential characteristics – and its corollary: "differentiating" any concept from any other concept(s) via their essential characteristics.

Linguistics is a "cognitive science of method", in the same way and for the same function as Mathematics is. Linguistics allows us to "qualify" concretes, their attributes and relations – Mathematics allows us to "quantify" them. What these principles of integration and differentiation represent in Linguistics, are known in Mathematics via the method of Calculus.

Using this linguistic principle, one is able to check, verify and (in)validate each concept one uses, or anyone else, via retracing the logical steps of inference which led to its formulation ("reduction"). If one has not grasped this principle explicitly, one is unable to check, verify or validate any statement or claim anyone makes, i.e. how to relate any concepts (back) to their perceptual level concretes in reality by using one's own mind, independently.

Anyone ignorant of this linguistic principle (or evading it), besides being prone to all sorts of confusions, also turns into 'prey' for the "social metaphysicians", i.e. those that use words, not as representations and integrations of the (metaphysical) facts of reality, but as psychological devices: not aiming to "communicate", but rather to "manipulate" – by playing on unspoken social vibrations, subverting someone's reason by targeting their emotions.

One instance of such use of language is the use of "anti-concepts", meaning: "unnecessary and rationally unusable terms designed to replace and obliterate some legitimate concepts". Another is the use of "floating abstractions", meaning: "terms detached from any concrete referents in reality". The use of anti-concepts arrests one's conceptual grasp to a full-stop – its mental effects may be compared to short-circuiting. The use of floating abstractions reduces one's cerebral activity to closely resemble that of a parrot.

All concepts can be untangled by following the rule of "defining by essentials". This "rule of correct definition" (also known as the "rule of fundamentality"), derives from the laws of Logic; both were discovered by Aristotle. In essence, Aristotle taught us how to think and how to speak – but after over 2000 years, many people have apparently still not yet (fully) learned, or seem actively engaged in unlearning.

In any case, it logically follows that when a person refuses to uphold or adhere to the methods of the science of Language – which may be regarded as part of a human being's "cognitive constants", yet which proper use rests on the volitional choice and effort of each individual human being – then no further rational discussion is possible with such person. And rather than asking "why?", ask yourself "to what end?" a person would choose such default.

On the relation between "honesty" and "feelings"

Mostly when people are dishonest, they attempt to create a 'loop-hole' in reality to resolve the conflict they experience when reality proposes a challenge to their "feelings". (This is the mental process of "rationalization".)

Feelings however, are not primaries; and they are not 'causeless': a "feeling" is an outcome, a result; the product of a cognitive process of "evaluation". This evaluation is performed on the basis of one's "values".

The definition of a "standard of value", and of any "value" as such, are not 'innate' or 'inborn' conceptions; they require acts of willpower and are not conceived unless they are defined consciously. For any human being, the task of defining one's values critically and relating them into a hierarchy correctly, according to the proper standard – is a task any individual must perform independently, requires intellectual effort and is a task on which can be defaulted.

The question "how does this fact make me feel?", always contains the implicit sub-clause "...based on my view of the world, my view of Man, and my view of how Man relates to this world". (These are the product of one's philosophical convictions.)

The answer contains this sub-clause as well. The key to examining what one feels, is to check one's "hierarchy of values". One's hierarchy of values is the product of all the "prior evaluations" the above sub-clause implies – and is a reflection of a person's character. A feeling then, is what any person's character enables (allows) them to experience in response to a certain fact, phenomenon or experience. Knowing what underlies one's feelings, requires careful and very attentative introspection.

Emotions are not tools of cognition. They are the result of a long series of "evaluative" cognitive processes. Hence the severity of the act of reversing "the effect" for "the cause", an act which makes a person then permit themselves such statements as "I think it's true because I feel it's true", or the morally more vicious "I did it because I felt like it".

Reality however, will never bow nor submit to any contradictions, nor to anyone's feelings. "Reality" and "Causality" are absolutes. The notion of a 'loop-hole' exists only within the minds of the dishonest. The consequences of holding such a notion are not redeemable anywhere in reality – they are paid 'in full' only by the people involved, including their feelings.

The only living species on Earth which possesses the capacity of mentally rebelling against the facts of reality are human beings. (This is a corollary of the human faculty of volition, i.e. free will). The only subjects which possess the power to submit to any person's dishonesty, are other volitional human takers.

There is no dichotomy between thinking and feeling. Be watchful of those that proclaim things like "don't think, just feel". All worthwhile emotions are tied to thought – and without thought only one feeling is possible: fear.

On Business Ethics and the profit-motive

Can you spot the contradiction in professing to an individual (or a business) that "giving up their values for the sake of the needs of others" would be 'noble' – but that "gaining those very values through individual productive achievement" (profit) is 'greed'?

When people today in First Aid courses are taught the principle of "help yourself first, before you can be in any position to help another", they do not stand up to rebel. They rationally grasp the logical implications of defaulting on this principle in a medical emergency (i.e. injury or even death).

When they are instructed inside an airplane before lift-off, to "first put the oxygen mask on yourself, before you should look to help the people around you", they do not stand up to rebel. They rationally grasp the logical implications of defaulting on this instruction in a mid-flight emergency at high altitude (i.e. injury or even death).

In so many other aspects of life however, most people today DO stand up to rebel against this principle.

This principle, formulated explicitly would read: beliefs, wishes, or whims won't alter facts – life requires a certain specific course of action – and the consequences of a default on that action will mean the alternative of injury and death, instead of success and life.

What is the decisive factor which keeps any business from steering into catastrophe and bankruptcy, or achievement and commercial success? Making a profit. And what is the essential element that enables any company to make a profit? The independent mind and judgment of the founder/CEO – and the minds of all the productive employees within a company – including each of their moral aims towards making a profit for self-interest and self-preservation.

Any statement pertaining to the relinquishing of a (business) value, implies SOMEONE existed that produced this value. But who? (The people of independent productive ability.) This is the question that is blanked-out most often by all those who profess the moral code of altruism, which demands "equal outcomes from unequal causes".

We may even observe some people are disgracefully claiming CEOs should now start viewing their moral position (of relevance) within their own organizations, as being all the way at the BOTTOM of the value-hierarchy. I hold that a company headed by a CEO of such low self-esteem cannot remain in existence for long.

To those who are contemplating ethics today – here is 'the Galt Speech' from Ayn Rand's novel "Atlas Shrugged": a philosophical novel about "the role of the mind in man's existence". The speech is the exposition of the contradictions in today's prevailing moral code (altruism) – and introduces a new moral code, which she later termed "rational self-interest".

A contradiction cannot exist in reality, only in a human mind. You may discover in this speech, the full exposition and resolution of the described contradiction.

Galt's Speech (from "Atlas Shrugged")

On the (re)integration of Philosophy and Physics

This diagram illustrates the "world picture" as described in Feynman's lecture linked in my previous post – and is taken from my upcoming book "The Science of Philosophy".

The universe consists of physical entities, i.e. it is Physics. Any knowledge statement in Physics however, implies a certain view of Metaphysics – i.e. the science that studies the nature of existence as such. Metaphysics lays down the principle that only "entities" exist, i.e. concrete "things" which adhere to the Law of Causality. In Physics these "things" were first identified to consist of "atoms", and later, using even more complex instruments and setups, of "subatomic particles". Any such statement also implies a view of Epistemology – i.e. the science that studies the methods by which human beings can gain correct knowledge of existence.

Both these sciences – known as the two fundamental branches of Philosophy – lay down the foundations and criteria by which all our knowledge and understanding about reality is formed. An introduction to this integrated view on Philosophy and Science, which I term the "Rand-Feynman demarcation", is outlined in my essay on Logic (posted earlier, available on my website).

As an example of the many conceptual 'difficulties' one will encounter while studying Physics, one prevalent argument goes along the lines "sure, I grant you the premise that scientific theory can now consistently explain so much of the phenomena in the universe as we perceive them, but how do you explain the "order" of the universe itself? This order cannot be a 'coincidence', or an accident can it? Therefore it requires an 'intelligent designer', a 'first mover', some 'prior consciousness' that 'conceived all this order'.

The refutation of this argument is a "philosophical argument", not one of Physics. An instance of it was provided by Ayn Rand, based on her epistemological theory of "concept-formation", on The Phil Donahue Show (1979):

"What do you think would happen in a 'disorderly universe', as you would call it? What is the concept of "order"? What does it have to do with the things which exist? If they clashed with each other – if there were contradictions – they wouldn't exist. There is no such thing as a 'disorderly universe'. Our whole concept of "order" comes from observing reality and reality HAS to be orderly, because ITS the standard of what exists. The contradiction cannot exist." [accents and interpunction mine]

To which Donahue replies: "Okay, so we have an "orderly" universe [a redundancy], because it's impossible to have a 'disorderly universe' [a contradiction in terms]. I got that, I understood that. Do you understand what a breakthrough that is, that I understood that?" [it is]

But the argument does not stop there (and in the interview you can see one of the ways it may proceed further), which is why studying Philosophy is essential for students of any science.

["Right click" and then "Open image in new tab" makes the diagram more readable.]

[ADD] The world picture of Physics as told by Richard Feynman

The "world picture" of Physics that is mentioned in the previous reference post, is laid out by Feynman in his lecture "Photons: Corpuscles of Light" (linked below).

Just in the first ca. 35 minutes of this talk, he exposes the history of the discoveries and theories in physics (from Newton to Dirac and Heisenberg), explains the nature and function of "mathematics" (without needing to know much concrete mathematics beforehand) and prepares the audience to be able to grasp the worldview as contemporary scientists have now described it in theory – and demonstrated in experiment with astounding precision and accuracy.

In contemporary science, the phenomena in nature are described in terms of Physics, i.e. physical entities ("particles") and their (inter)relations – consisting principally of electrons, photons (light), protons, neutrons, positrons, etc.

This worldview is continuously and consistently proved all around us, by the fact of the scientists' mastery of nature as demonstrated by the supercomputers we carry in our pockets, the electromagnetically enabled real-time communications we employ daily, the jet-propelled airplanes we observe in the sky each day, the increasing payload-to-orbit capacity and frequency of spacecraft launching from Earth, and so on, and so on.

It takes effort to study nature – and to learn all the concepts of the theories that explain how it works. A lot of effort in fact. It has taken the people who've studied nature as best as they could over two thousand years since the world's first scientist (Aristotle), to arrive at the integrated theory achieved today.

It however takes almost no effort to ignore or evade the mentioned proven efficacy of scientific theory in all its applications (i.e. technology) – a choice to which many still seem to default, thereby perpetuating all sorts of ancient and modern worldviews and philosophies full of contradictions and dichotomies, which have already been resolved.

To be able to grasp it yourself, the first choice to make is to start studying and get yourself 'up to speed', and 'catch up' with the tremendous body of knowledge as it is now synthesized in the 21st century. (Of course, a prerequisite for any student of any new subject is knowing how to pick up a dictionary.)

The following lecture is a great (first) step – and is accessible to people of any level of scientific understanding who are willing to make an effort.

Feynman's lecture "Photons: Corpuscles of Light":

[REF] Nobel-prize winning physicist Richard Feynman on the scientific method

The English word "science" etymologically stems from the ancient Latin word "scientia" – which translates to "a knowing", i.e. "knowledge". Science, literally, means knowledge – ANY form of knowledge, meaning of any discipline or field.

All human knowledge is, in essence, formed by an integration of the facts of reality as we perceive them with our senses, into "concepts" – using logic, mathematics and language (words and grammar) as our tools to achieve correct and consistent identifications of reality. All knowledge of reality is acquired and retained by a human mind by integrating "percepts" into "concepts".

"The scientific method" as such, is that exact same process of integration – i.e. it is an extension of the process of "concept-formation", differentiated only by its level of abstraction and complexity – including a higher level of complexity often required to be able to "observe" and "measure" certain phenomena, for which a scientist may employ instruments and may need to devise certain experimental setups.

Its function is to enable the integration of (base-level) concepts and propositions into (higher-level) principles, laws and theories (also composed of concepts) – checking, verifying and validating any scientific proposition or hypothesis by comparing it to experiment in nature, i.e. in reality. The facts of reality as we observe and measure them, are the "standard" for all knowledge – this (necessarily) includes all sciences: both the Natural- and the Humanistic Sciences.

A modern epistemological rule that is the logical corollary of this principle is known as "Hitchen's Razor": What is asserted without evidence can be dismissed without evidence.

Richard Feynman was a theoretical physicist that was thoroughly aware of this principle. His lectures on Physics are among the best resources available to understand the entities and forces in nature as a whole, as they are now understood in the contemporary Natural Sciences (a "world picture" is his term for it). As an introduction or revisit, in the following video you see master teacher Feynman explain "the scientific method" in his unique approach and style:

On logical fallacies

Are you sometimes confronted by the statement: "Why do you have to be so 'black and white' all the time – don't you grasp many things are simply gray?"

Such kind of dialectical attack is known as the "Argument from Intimidation": "a method of bypassing logic by means of psychological pressure". In this case it is implied that there is no such thing as "true" or "false", or "right" or "wrong", only 'various shades of somewhere in-between' – and the mission and goal of the statement is to make you surrender the logical "Law of Excluded Middle" (also known as "either-or").

Observe no actual argument is provided, relating to the matter it might pertain to. The statement is only a "metaphysical" estimate, namely that (part of) reality is 'subjective' i.e. 'gray'. When translated to its concrete meaning, the statement reads: "Concede your convictions – and conform to my arbitrary assertion instead."

Logical inference precedes any claim, but if you offer this retort, they might continue: "How are you so sure about logic being "law"? How can you know there isn't something 'above' logic? You can't prove that there isn't, can you?" Only logical training can teach you the proper response to this invalid question, which is: "No one is ever called upon to prove a negative. The burden of proof is on the one making a positive claim".

The arguer however might then offer: "No one can establish any positive claim on "what is", our senses can deceive us – hence they do not provide us an accurate view of reality, so you cannot really know it". There is actually no end to this dialectical abyss. It is not reality that needs any proving, it simply "is". What needs proving is any statement or contestation one may present to another about "what is". Some however, are not able or willing to substantiate the validity of their assertions (which may be all the proof on someone you need in several cases, e.g. politicians, quack-doctors, etc.).

A subjectivist is not concerned with "logical consistency" and may simply scoff at you for thinking it is important. They observe no principle of checking contradictory premises and may regress to an arbitrary mean in any issue (a mean which is often merely what "others" think, which is also what others think, and so on...)

Applied to Ethics, it means that for every "moral issue" one side is right, one side is wrong (which is why one ought and should be 'black and white' about one's convictions) – and there exists no 'in-between' (which is why "compromise", in contrast to contemporary dogma, is not a "virtue", but a "vice" and when practiced as principle: "morally evil").

The guideline for judging this kind of error in an ethical context, is by differentiating whether it is caused by lack of knowledge (and the arguer is willing to correct his/her mistake once it is properly explained) – or is the error caused by a conscious moral breach, in which case no further discussion is possible nor appropriate.

[ADD] The Artists Have No Clothes

As an addendum, or prelude, to the heavy conceptual content of the previous reference post:

To grasp the difference in "sense of life" between a mystical, collectivist culture focused on wholesale "sacrifice" in the name of an 'afterlife' in some 'supernatural' floating abstraction – versus a rational, individualist culture like the ancient Greeks, the people of the Renaissance or the 19th century Romantics, focused on "the individual pursuit of happiness" and "life on this Earth", it is immediately visible on the perceptual level in their respective works of "art".

I recommend the following lecture by Yaron Brook – and witness simply by looking at the different sculptures, that fundamental "philosophical ideas" shape all human action, which manifest themselves in both a culture's politics and its esthetics.

Yaron Brook – "The Artists Have No Clothes"

[REF] The Pope Has No Clothes

Pope Francis stated yesterday that Ukraine should raise the "White Flag" – claiming such a sacrifice by Ukraine would be an act of 'courage'...

Here, the whole world may witness it confessed in the open, stated without scruples, that there is no such principle as the "right to life", nor any Earthly virtues to be found in his religious morality, just sacrifice – and (hence) no self-esteem or character, only fear.

Instead, the papal office upholds sacrificing all of one's cardinal values to the lowest of evils to be the apex of their moral code – all in the name of a contradiction in terms: 'the courage of sacrifice'... This is an explicit demonstration of the kind of psychological state to which people are letting themselves be delivered, when they do not hold the life of the individual and his/her life on this Earth, as the standard of human morality and as their standard of value respectively.

If one is sincerely interested in the particular "world view", view of "Man", view of "life on Earth", and the operating fear-ridden psychology that could drive a human being to produce such a morally obscene and uncalled-for statement, I recommend reading/listening to Ayn Rand's analyses of the Papal encyclicals "Populorum Progressio" in her essay "Requiem for Man" and of "Humanae Vitae" in her seminal essay and Ford Hall Forum lecture "Of Living Death".

This office has long since abrogated any moral credibility, and does not deserve any further serious attention nor consideration from any rational, decent person in current times. It will only continue to expel such convulsions, as long as they are granted the presumption that they will be permitted to get away with it without notice or consequence.

There are two sides to every moral issue: one is right, the other is wrong – but the middle is always evil. It is only the good that requires a specific course of action. Evil wins by default, i.e. if the good do nothing, give up, or compromise.

Let the prerogative of the White Flag be the aggressing enemy's alternative to their total defeat.

I will post her analyses without further comment, as I am confident you will have no trouble relating it back to why this Pope thinks Ukraine should just give up, give in to evil, and proceed to sacrifice everything to nothing, to a negative, to an absence – once shown explicitly what is the essence of the philosophy that is propelling this man's ideas on "justice" – and the kind of "sense of life" it induces in any person that accepts it.

Ayn Rand's "Requiem for Man" (1967) (Essay)
"Requiem for Man" by Ayn Rand

Ayn Rand's "Of Living Death" (1968) (Essay and Ford Hall Forum audio)

On the relation between "logic" and "the virtue of honesty"

A corollary of the choice (the psychological act) of holding "logic" as an absolute, is to hold relentless "honesty" with similar conviction and discipline. When you grasp the nature of logic, you understand that "reality" is your only standard of truth – and as a consequence: that any deviation from this standard cannot, in any way at all, be in your interest.

Applied to the act of "lying", this means that any lie that is 'successful' – meaning you succeed in gaining something by means of dishonesty – requires a certain misrepresentation of reality to persist convincingly (both to yourself and others). This means, that in time – quickly, or eventually, but unavoidably – it will require additional lies, i.e. additional misrepresentations of reality, in order for you to be able to maintain the first lie. The same holds true for any evasions or blank-outs of facts you permitted yourself. You have thereby begun to walk a path that has only ONE possible end and destination: a state in which you will be in an all-out conflict with reality – psychologically, socially and existentially.

A rational philosophy is the only tool that may provide an individual human being with a well-grounded, stable, consistent and confident psychology.

As the majority of the world, since Immanuel Kant, proclaims "there is no objective reality", "logic is subjective" and "there is no certainty" – and only mystics seem to put claim to the virtue of honesty (as opposed to the skeptics, nihilists, pragmatists, hedonists, etc.) – then choosing to hold logic as an absolute, reality as your only objective standard, and being relentlessly honest both to yourself and others as its corollary, requires significant moral courage. It will philosophically place you in opposition to, and at odds with what most people nowadays believe – and only Aristotle (the 'father' of Logic) and Ayn Rand (the Aristotelian philosopher who extended and completed its fundamentals in her philosophy Objectivism) are with you in this worldview and this view on the nature of man's consciousness.

Only a severe series of evasions and blank-outs of the (empirical-, logical- and experiential-) facts of reality can lead a person to uphold such contradictions as "ignorance is bliss" and "lying is practical when it achieves what you want". Instead contemplate this motto, as Ayn Rand used to say: "I'm not brave enough to be a coward, I see its [logical] consequences too clearly".

[REF] The Moral Justification of the Atomic Bomb

Proposals are being discussed to increase Europe's nuclear striking capabilities. Yet many people in Europe nowadays, and the West more generally, will likely claim it is never tactically necessary to use a weapon such as an atomic bomb, nor ever morally justified. Ethically, the proper, moral principle in war however, is that it IS just for any free or even semi-free country to use the most advanced and the most powerful weapon(s) its scientists and engineers are able to invent and produce, in order to bring a foreign aggressor to submission. More so, it is a country's moral duty to do so, because you'd only risk more of your soldiers and civilians dying if you don't – consequences which increase in severity as you'd procrastinate. What would even be the alternative? Using less advanced, less powerful weapons in order to spare the lives of an aggressor – who you will thereby enable to continue their initiation of force against you?

Would any European (or American) politician however, "when deterrence fails", ever have the moral courage to order the launch of a nuclear weapon, should it be tactically necessary according to their military strategists and commanders – or would they rather defer this decision (maybe indefinitely), while using more primitive capabilities first? Compromising, while sacrificing soldiers and citizens, who will die in direct proportion to the amount of primitiveness the politicians would decide to 'live-down to'? In this context, one should also not omit the fact that it took not one, but TWO atomic bombs to bring that last-standing aggressor of WWII to that state of "unconditional surrender", i.e. to make their acts of aggression (e.g. the onslaught of kamikaze-attacks) against the Allied Powers cease.

"War is ... an act of violence to compel our enemy to do our will" – Clausewitz

This, in practice means – when a NATO-allied country is attacked or invaded – our military tactical actions must make it so, so that it is no longer up to the will of the aggressor whether or not they may continue to attack us, but that this decision is enforced upon them, by us, by using an amount of force that achieves their submission and "unconditional surrender". Concrete military tactics are the concern of our generals – our moral course of action is derived from our philosophy. Because of the intellectual armaments that are therefore necessarily required to operate any physical ammunition, I recommend watching the following presentation by two philosophers from ARI's "New Ideal" – which contains a thorough exposition of the relevant fundamentals that apply to this topic in the realm of Ethics – and contemplating it. "Morality is the greatest of all intellectual powers" (AR). It is lack of morality that causes wars, but more importantly: it is the only intellectual power that can enable us to END one.

Watch ARI's "The Moral Justification of the Atomic Bomb

28 Dec 2024 - "Geen oorlog maar ook geen vrede"
13 Dec 2024 - Over de campagne "Niet in mijn naam"
08 Dec 2024 - 'Natuurrechten'
06 Dec 2024 - Een morele analyse van politieke woningbouwplichten
22 Nov 2024 - Het ethisch bankroet van Nederland
13 Nov 2024 - [ADD] De volgordelijkheid tussen "denken" en "voelen"
13 Nov 2024 - "Emotionalisme" en politiek geweld
23 Apr 2024 - Minder fossiel? 'Klimaatneutraal'? 'Net-zero'?
19 Apr 2024 - Over de dienstplicht (vervolg)
12 Apr 2024 - De integratie van de "Nederlandse Grondwet" met het "NAVO-verdrag"
05 Apr 2024 - Over filosofie in scholen en op het schoolplein
04 Apr 2024 - Over de dienstplicht
03 Apr 2024 - Over concepten
02 Apr 2024 - Over de klimaatrechtzaak

"Geen oorlog maar ook geen vrede"

De filosofen leren dat er geen midden bestaat tussen twee tegengestelde uitspraken. Wie heeft het hier juist? Aristoteles en Stevin – of de Minister van Defensie en de NAVO Secretaris-Generaal?

Wat men hier een 'tussen-toestand' noemt, is zogenoemde 'hybride-oorlogsvoering', d.w.z. sabotage (bijv. energievoorzieningen, datakabels), cyberaanvallen, liquidaties, spionage, en meer.

Maar waarom zouden dergelijke daden geen "oorlogshandelingen" zijn?

Als uw voorzieningen vernield zouden worden,
Als uw personeelsgegevens gestolen zouden worden,
Als er spionnen blijken te werken in uw bedrijf, of te wonen in uw gasthuis,
Als uw kinderen geobserveerd blijken te worden door geheime agenten,
Als uw collega wordt geliquideerd...

...zouden dit niet allemaal zaken zijn waar direct op moet worden gereageerd? En nieuwe incidenten voorkomen?

Dat moet in 'hybride-oorlogsvoering' dus ook:

– Een kabel doet het, of doet het niet. Er is niets 'grijs' aan een kapotte kabel: die doet het niet meer en zal moeten worden gerepareerd.
– Gegevens zijn gestolen, of zijn beschermd. Er is niets 'grijs' tussen integriteit en compromittering: je gegevens zijn beschermd, of niet. En compromittering (zoals in het geval van de Politie) zal onherroepelijk schadelijke gevolgen hebben.
– Een mens leeft, of leeft niet meer. Er is niets 'grijs' tussen leven en dood: iemand die sterft door buitenstatelijke liquidatie zal nooit meer leven.

Deze 'grijze toestand' van 'geen-oorlog-geen-vrede' kost geld en levens, in feite, in de realiteit. Wie draait op voor de kosten? En de levens die dit kost? Niet onze vijanden, maar ú: de burger (incl. de politieagenten en militairen – die hun rechten ook beschermd moeten zien).

Voor welke reden zouden wij onze vijanden verbieden ons fysiek aan te vallen, maar wel (in stilte) toelaten ons op dergelijke 'hybride' manieren aan te vallen?

Het enige legitieme argument waarom er steeds geen harde respons komt, kan zijn dat er éérst zekere strategische- en operationele problemen opgelost moeten worden – maar het volk 'sussen' met tegenstrijdige uitspraken waar geen zin in kan worden ontdekt, kan nooit in ons voordeel zijn.

Elke succesvolle 'hybride' aanval is de vijands gewin, en ons verlies – in waarden en in levens. Hybride aanvallen horen zodoende hetzelfde te worden behandeld als kinetische aanvallen.

De huidige situatie, waarin de eigen bevolking wordt gevraagd te bloeden in plaats van de vijand, is immoreel, zwak en laf en past niet bij een zelf-achtend, sterk en trots land. Wij zouden niet moeten toestaan dat er ook maar één waarde of één leven in gevaar wordt gebracht, laat staan dat de hele Westerse wereld wordt gechanteerd en ondermijnd, slechts omdat wij weigeren de realiteit te identificeren, en dit middels taalbezweringen bedekken.

Er zal vrede zijn wanneer wij onze vijanden leren, dat als zij ons op enige wijze aanvallen, dit slechts hun eigen vernietiging zal inhouden, niet de onze.

Over de campagne "Niet in mijn naam"

Als wij in Nederland onszelf ooit een tirannie in zouden stemmen, en een legitieme rechtsstaat aanvallen – dan is alles wat deze rechtsstaat ter verdediging als reactie naar ons zou uitoefenen gerechtvaardigd. Het hebben van de juiste staatsvorm en de juiste Politiek, is (mede) daarom van levensbelang. Als burger draag je de morele verantwoordelijkheid voor alles wat jouw overheid doet.

Burgers zijn tevens onderdeel van iedere oorlogseconomie die eenderwelke agressor ondersteunt en instandhoudt (wapenproductie, voedselproductie, etc), daarom bestaat er niet zoiets als 'onschuldige' burgers in een oorlog – met uitzondering van zéér jonge kinderen. En ook van die slachtoffers ligt de morele schuld niet bij de verdediger, maar bij de agressor.

De intenties en de missie van Hamas (die gekozen zijn tot de politieke macht in Gaza) worden expliciet, openlijk en voor iedereen zichtbaar verwoord in hun oprichtingsstatuten. Deze zijn zo kwaadaardig dat er geen verdere discussie nodig is, of gepast. En door het initiëren van geweld hebben zij, en alle burgers uit wiens naam zij handelen, elke claim op "rechten" neergelegd.

De campagne "Niet in mijn naam" die gisteren door Oxfam Novib gestart is, is zodoende een morele schande. Het is een expliciete ondersteuning van tirannie en terrorisme – en een expliciet afwijzen van de Westerse kernwaarden "rechtsstaat", gelijke "individuele rechten", en het daaruitvloeiende "recht tot zelfverdediging".

Dat zij daarbij onbenoemd laten dat de dodencijfers die zij almaar roepen, afkomstig zijn van een terroristische organisatie, dat in deze cijfers geeneens onderscheid aangebracht wordt tussen "strijders" en "burgers", dat deze terroristen helemaal geen uniformen dragen (waardoor dergelijke telling niet eens mogelijk is), dat zij militaire installaties in burgergebieden plaatsen (ter uitbuiting van de onzinnige Westerse doctrine van 'burgerrechten van de vijand'), en ook onbenoemd laten dat het hoogstwaarschijnlijk de burgers in Gaza zelf zijn die de gijzelaars in hun huizen houden – is niet onschuldig.

Het is kwaadaardigheid, of onwetendheid, maar beiden zijn niet excuseerbaar gezien zij deze uitspraken publiekelijk doen.

Er bestaan geen 'grijswaarden' tussen goed en kwaad, of tussen oorlog en vrede, net zoals er geen 'tussenstaat' bestaat tussen levend-zijn of dood, of tussen zwanger-zijn of niet. De roep om Israël te doen stoppen met zich te verdedigen, is een oproep om de oorlog door de andere partij te laten winnen (zij hadden zich tenslotte reeds vele malen kunnen "overgeven", maar zij strijden niet voor de waarden van een rechtsstaat, maar slechts voor de vernietiging van Israël).

Hier staat Wilders (hoewel ik geen fan ben) aan de goede kant – en vertegenwoordigt hij de 'levenslijn' van Nederland met de juiste Politieke moraal.

De mensen die deze campagne steunen, zouden, als zij consistent waren, moeten kiezen Nederland te verlaten – en naar de tirannie verhuizen die ze roepen met hun stem te steunen.

'Natuurrechten'

In dezelfde categorie als beschreven in vorige post, en mijn boekje "Antibarbari 2022", vallen die mensen die roepen om de natuur tot 'juridisch rechtspersoon' te verklaren, 'rechten' toe te kennen – en door een soort eco-juristen te laten vertegenwoordigen.

In Nederland is o.a. "Stichting Rechten van de Natuur" een aanjager van dit standpunt – en onderzoekt men bijv. nu in de Gemeente Eijsden-Margraten of men de natuur dergelijke 'rechtspositie' kan geven.

De hoofdreden die deze ecologisten opvoeren: De mens is een 'bedreiging' voor de natuur.

De verwerping hiervan is eenvoudig: ontelbare soorten flora en fauna leven mee op en floreren door menselijke activiteit. Denk alleen al aan de historie van irrigatie van dorre woestenijen sinds de oudheid. En zeker Nederlanders zouden beter moeten weten, gezien ons land grootdeels uit het water is gecreëerd – waar zonder de mens helemaal geen noemenswaardige biotoop zou hebben bestaan.

Overal waar de mens gaat, leven vele soorten in de natuur mee op diens activiteit.

Merk ook op dat door deze ecologisten, aanhoudend verwezen wordt naar allerlei andere landen waar men de natuur reeds 'rechten' heeft gegeven, zoals een bos in Colombia, een rivier in Bangladesh, een berg elders, enz., die hier tot 'levende wezens' worden verklaard (!). En andere landen doen het, dus dat is blijkbaar genoeg om te volgen.

Ook deze verwerping is eenvoudig: "rechten" hebben alleen betrekking op wezens met een conceptueel verstand, d.w.z. alléén op mensen.

In bijna alle landen waar naar verwezen wordt, zien ménsen hun rechten niet eens beschermd. En nu zouden wij – het Westen, incl. Nederland, waar individueel recht nota bene is uitgevonden – een voorbeeld aan hén moeten nemen?

Hoe stellen deze mensen voor hun ideeën te implementeren? Door de natuur "een stem te geven" via vertegenwoordiging.

Gelijk sjamanen dus, die 'met de natuur praten' en mensen vervolgens gaan zeggen wat te doen. Zij stellen voor onze rechtsstaat af te waarderen naar het niveau van tijden waarin sjamanen en hogepriesters de 'orakels' waren. Nu niet in contact met de mens namens het 'bovennatuurlijke' – maar namens het natuurlijke en de mens als het 'onnatuurlijke'. (En natuurlijk willen zij die baan hebben.)

"De natuur spreekt, wij hoeven alleen maar te luisteren", terwijl spreken van een taal een mens-gemaakte uitvinding is. Zowel "taal" als "rechten" zijn menselijke concepties, middelen tot menselijk overleven – zaken die zij menen te vertegenwoordigen, maar slechts uithollen.

Mensen zijn geen gevaar voor de natuur, het zijn dergelijke ecologisten die een gevaar zijn voor de mens – die de producerende mens overal willen hinderen.

Elk beschaafd mens waardeert de natuur, die de middelen biedt om als mens te kunnen overleven. Maar de mens is óók deel van de natuur.

U leert het type ecologist kennen door diens waardering van de mens, of afkeer ervan – of deze het recht heeft om te bestaan volgens de normen die de aard van de mens eisen, of niet.

Een morele analyse van politieke woningbouwplichten

"...voorganger de Jonge had de maatregel geïntroduceerd omdat dieren door de betere isolatie van woningen natuurlijke broedplaatsen kwijtraakten. Onder meer huismussen, gierzwaluwen en vleermuizen nestelen zich graag in bijvoorbeeld de muren van onze woningen. De Jonge wilde daarom verplichten dat er in nieuwbouw bijvoorbeeld kraamkasten of insectenhotels werden geplaatst."

Het kan de oud-minister werkelijk niet oprecht zijn ontgaan dat deze zogenaamde "natuurlijke broedplaatsen" die dieren zogenaamd "kwijtraken", ónze huizen betreffen, d.w.z. waar wij, mensen, wónen, waar wij onszelf beschermen tegen de elementen – waarbij één van deze elementen (on)gedierte betreft.

Deze kwestie lijkt misschien slechts een muggenzifterige zaak, die men wellicht snel af zou doen als 'typisch Nederlandse overheidsinmenging', maar hier is iets veel diepers aan de hand:

"De mens" en diens door diens natuur vereiste behoeften om te kunnen overleven, alsook diens "recht" tot het vrije handelen om dit te bereiken, worden geheel en al onbenoemd gelaten – terwijl tegelijk bepleit wordt dat de "middelen tot overleven" van deze onbenoemde mens (onze woningen) ten dele zouden moeten worden opgeofferd ten gunste van "gierzwaluwen", "vleermuizen" en "insecten" (!).

Hier wordt bedekt dat deze 'natuurlijke' broedplaatsen er in eerste instantie helemaal niet zouden zijn indien mensen niet éérst huizen voor zichzélf hadden gebouwd (zoals zoveel flora en fauna meeliften op menselijke activiteit en hierdoor floreren) – alsook dat mensen het volste "recht" hebben om hun huizen vrij van ongewenste dieren te maken. Sterker nog: de natuur eist dit van ons, willen mensen een leefbare, hygiënische omgeving creëren zonder ziekten, ongedierte dat voedselvoorraden vernietigt, etc.

Dit is echter zelf-evident, zo oud als de mens die hutten maakt, wat kan dan het motief achter dit beleid zijn?

Zoals ik in "Antibarbari 2022" schreef:

"de hoofdaanwijzing naar de ethiek en psychologie achter [dergelijke] bewegingen is te vinden in hun gelijkstellingen van de noden van droge plukken grassen, plankton, zeekomkommers, ijsberen en migrerende vissen, met de waarde van mensenlevens, menselijke levensvereisten en menselijke beschaving. Dit type mens streeft niet naar waarden, maar slechts naar een afbreuk van beschaving, naar primitief, submenselijk niveau. De waarde van alles dat bestaat in de natuur, verheffen zij bóven de waarde van de mens. Zij bezien de mens als een 'onnatuurlijk' fenomeen, en het enige mogelijke motief is afkeer tegen de mens en productieve prestatie, dat wordt verhuld als zgn. 'liefde voor de natuur'."

Rechten m.b.t. "economische vrijheid" en het simpele feit dat mensen óók in de natuur leven, lijken nauwelijks nog erkend te worden – en met dergelijke plichten hopen deze types de mens te dwingen diens eigen uitholling van rechten en afbraak van huiskwaliteit te doen financieren, als een gastheerlichaam gedwongen tot het houden van parasieten om diens levensenergie te laten nemen.

Link: Minister Keijzer haalt streep door verplichte kraamkasten en insectenhotels in nieuwbouw(Telegraaf)

Het ethisch bankroet van Nederland

Op 7-10-23 initiëerde Hamas een aanval om Israël te vernietigen. Hezbollah, de Houthi's, militanten uit Irak en Syrië alsook Iran voegden zich tot de agressors, waardoor Israël inmiddels vanuit minstens zes fronten wordt aangevallen.

Dit is niet de eerste existentiële verdedigingsoorlog die Israël voert. De eerste poging om Israël te vernietigen begon al in 1948, de dag nadat de staat officieel was opgericht – en er zouden nog velen volgen.

Dit is nádat de Joden al tijden met uitroeiing werden bedreigd. Hierbij faalde ook Nederland, net als de rest van Europa, om hen te beschermen. Zij begrepen na WOII onomstotelijk dat zij nergens op Aarde ooit veilig zouden zijn, tenzij ze een eigen staat vormden.

In Israël wordt men sinds dag één geconfronteerd met de continuering van vijanden met als expliciet doel hen allen te doden. En nu vechten zij, opnieuw, voor hun leven.

In Israël wonen niet alleen Joden. Er wonen ook Christenen, Moslims, Atheïsten en Druzen. Het is een moderne rechtsstaat, waar ieder op gelijke wijze diens rechten beschermd ziet. Het is een land waar in enkele decennia een complete hoog-technologische beschaving is opgebouwd. Een land zoals Nederland.

Nu deze rechtsstaat wordt aangevallen door agressors die zélf geen burgerrechten erkennen of nastreven, diens bevolking op barbaarse wijze onderdrukken, terreur kiezen als middel en de vernietiging van Israël wensen, kiest Nederland door het volgen van het ICC oordeel, de kant van terreur.

De uitspraken van een supranationale organisatie kunnen nooit bóven nationale wetten gelden. Geen transnationale organisatie kan een rechtsstaat vertellen wat het moet doen – dat is de definitie van "soeverein" zijn. (Een land kan verdragen aangaan, maar deze kunnen geen wetten zijn.) Nederland heeft dus geen plicht zich aan deze uitspraken te houden.

Oorlog is het beslissen van kwesties middels moord en geweld. Het onderscheid "in recht" wordt gemaakt op basis van wie het geweld initiëert. Het fundamentele morele onderscheid tussen beide vormen van geweld is: De initiator gebruikt geweld om waarden te vernietigen/te ontnemen, maar de verdediger gebruikt geweld slechts om geweld te stoppen. Een agressor hoopt met geweld iets te winnen. Een verdediger wint niets met het beantwoorden van geweld met geweld, behalve het beschermen en behouden van waarden.

Zowel Hamas als Hezbollah als de groepen in Irak, Syrië en Jemen zijn door de NCTV allemaal gecategoriseerd als terroristische organisaties. Bovenal, door het initiëren van geweld hebben zij, en alle burgers uit wiens naam zij handelen, elke claim op "rechten" neergelegd.

Dat Nederland nu het ICC volgt, zo expliciet Israëls existentiële zelfbescherming onderschrijft als 'oorlogsmisdaden', en Netanyahu en Gallant zal arresteren, is een expliciet afzweren van Westerse waarden – en het ethisch bankroet van Nederland – en zal de (vele) vijanden van het Westen sterken in hun overtuiging als haaien die bloed ruiken.

[ADD] Een standaardvoorbeeld van de volgordelijkheid tussen "denken" en "voelen"

Ter aanvulling, een standaardvoorbeeld van Dr. Leonard Peikoff om de volgordelijkheid tussen denken (ideeën) en voelen (emoties) te illustreren:

"Zeg dat zes mensen naar een scherm kijken waarop een reeks medische dia's wordt geprojecteerd; de dia's bevatten dwarsdoorsneden van verschillende lichaamsweefsels.

Eén persoon is een wilde die net uit de jungle komt; voor hem suggereert de opeenvolging van griezelige schaduwen en kleuren – dat is alles wat hij ervan kan maken – zeg, iets onvoorstelbaars en onverklaarbaars, één of andere onheilspellende bovennatuurlijke kracht; hij voelt een steek van angst.
Een tweede persoon is beschaafd maar onwetend; hij weet dat de dia's iets veiligs en wetenschappelijks zijn, maar heeft geen idee wat ze betekenen; hij gaapt.
Een derde persoon is een schilder van de representatieve school; ook hij mist medische kennis, maar als hij zich concentreert op een bepaalde groep vlekken, denkt hij: "Het doet me denken aan Kandinsky. Wat afzichtelijk!" – en voelt een lichte afkeer.
Dan laten we Sint Augustinus naar het scherm kijken; hij begrijpt alleen dat dit een product is van die godslasterlijke wetenschap van de heidenen, en hij voelt woede, zelfs verontwaardiging, in de aanwezigheid van zulke 'lust van de ogen.'
Dan komt er een arts binnen en voelt een steek van verdriet; het scherm onthult weefsel dat is genomen van het lichaam van zijn goede vriend en betekent, zo begrijpt hij, een dodelijke ziekte.
Tenslotte kijkt een ivoren-toren onderzoeker naar het scherm. Hij heeft jarenlang gezocht naar een bepaald type groei om een complexe anatomische theorie te bewijzen, het hoogtepunt van zijn levenswerk; hij ziet de groei voor zich – en voelt een golf van verrukking.


Hetzelfde object is waargenomen door leden van dezelfde soort. Maar afhankelijk van hun conceptuele context – van hun kennis van wat het object is en vooral van hun waardeoordelen – voelen ze bijgelovige angst of slaapachtige onverschilligheid of esthetische afkeer of vrome veroordeling of pijnlijk verdriet of vreugdevolle verrukking. Wat veroorzaakte deze emotionele toestanden? De dia's? Het fysieke object op zichzelf? Duidelijk niet. De oorzaak zijn de dia's zoals geïdentificeerd en geëvalueerd, de dia's zoals begrepen en beoordeeld door een verstand."

– Dr. Leonard Peikoff, O.P.A.R. "Emotions as a Product of Ideas" [vertaling door mij]

Hetzelfde patroon is van toepassing bij emotionele reacties op ieder ander feit of fenomeen. Dergelijke waardeoordelen zijn betrokken bij iédere emotie die een mens voelt.

Een emotie als zodanig echter vertelt je niets over de werkelijkheid, buiten het feit dat "iets" je "iets" doet voelen. Om te kunnen ontdekken wáárom je iets voelt, vereist dit zodoende de inspanning van aanhoudend eerlijke "introspectie", en een uiterst zorgvuldig identificeren van je ideeën, waarden en overtuigingen.

"Emotionalisme" en politiek geweld

Als we de inhoud van de 'giftige cocktail' waar iedereen nu over spreekt identificeren, is te zien dat deze bestaat uit een losgeslagen "emotionalisme".

"Emotionalisme" is de psychologische toestand waar iemand diens gevoelsbeleving heeft verheven tot diens primaire beleving van de wereld, en diens emoties tot de leidende grond voor iedere gemaakte beslissing.

Het gevolg is dat een "emotionalist" niet langer denkt, maar 'voélt wat juist en onjuist is', 'voélt wat goed en kwaad is' – en hoofdzakelijk handelt op basis van diens emoties.

Emotionalisme heerst overal: op scholen, in de media, onder politici en mensen op straat.

Op school wordt kinderen al vroeg gezegd "naar elkaar gevoelens te moeten luisteren".
In de media klinken alom de kreten om "naar je gevoel te luisteren", "te vertrouwen op je gevoel" en "altijd je gevoel te volgen".
Politici presenteren geen standpunten meer, maar etaleren voornamelijk nog hun gevoelens: "het is onverteerbaar" (Burgemeester), "het doet mij pijn" (Kamerlid), en kiezers zoeken hier weerklank van hún gevoelens.

Als emotie de heersende standaard vormt in plaats van feiten en denken, resteren uiteindelijk slechts de gevoelens van de één versus die van de ander – en is er geen discussie meer mogelijk.

De bron van emoties is het verstand, maar als deze relatie omgedraaid wordt, is de enige manier om uit de 'patstelling' van de gevoelens van de één, versus de gevoelens van de ander te komen: fysiek geweld.

Politici en journalisten lijkt dit (nog) niet te begrijpen – de geweldplegers wél.

De expliciet gegeven rechtvaardiging van het huidige straatgeweld, zijn gevoelens van "woede, voortkomend uit een diep gevoel van onrechtvaardigheid en frustratie, dat verergerd werd door de wereldwijde verontwaardiging over de voortdurende 'genocide' in Palestina" (Raadslid).

Gevoelens dus als zgn. 'rechtvaardiging' voor het initiëren van fysiek geweld.

Inmiddels is zelfs bij de mensen die verantwoordelijke politici moeten controleren te observeren, dat zij politici niet vragen naar de logische argumenten en feiten onderliggend aan een bepaalde gemaakte beslissing, maar naar "onderbuikgevoel dat aan een beslissing voorafging" (Raadslid aan Burgemeester).

Ook binnen de Politie, die geweldplegers eenvoudigweg volgens Artikel 1 van de grondwet dient op te sporen, is dit emotionalisme duidelijk te observeren: "laten we luisteren naar elkaars emoties, naar de frustraties en de zorgen, en echt begrijpen wat er leeft" (Sectorhoofd Politie).

Zo 'rechtvaardigt' de één diens gewelddadige handelen op basis van emotie, en zoeken anderen via emoties naar antwoorden en oplossingen, die daar niet te vinden zijn.

Het verstand is de bron, én de reguleerder van emoties. Als de relatie tussen denken en voelen wordt omgedraaid, is ongecontroleerd emotioneel gedrag het logische gevolg.

Vóórdat gedacht kan worden aan oplossingen, zal de samenleving éérst de pathologie van emotionalisme moeten loslaten.

Minder fossiel? 'Klimaatneutraal'? 'Net-zero'?

Wat denkt men eigenlijk dat de "Deltawerken" tijdens materiaalproductie, fabricage, assemblage, operatie en onderhoud aan brandstof (en grondstof) hebben gekost en nog zullen gaan kosten? Naar dergelijke redeneringen zou een Deltaplan heden ten dage wellicht niet meer goedgekeurd worden.
Sta eens werkelijk bij dit punt stil, bij wat het impliceert.

Opereert u ook op de premisse dat industrie 'afgeschaald' moet worden? Dat industrie 'slecht' is? Dat in de verschillende industrie-sectoren slechts 'machtsbeluste' 'kwaadaardige' mensen werken? Dat de mens de Aarde 'kapot maakt'?
Ieder argument tegen groot-industrie, is een argument om de verworvenheid in onderstaande rechtergrafiek getoond, te ontkennen en ongedaan te maken. Kijk zélf eens wat het resultaat is van hoog-precisie, industriële schaal werktuigbouwkunde bedrijven en lange-termijn blik in dit land. Zijn uw premissen hier tegen? Sta eens stil bij wat u dan werkelijk impliceert. [bron: UC San Diego - The Keeling Curve. Voor elke miljoen mensen op aarde daalde het aantal jaarlijkse sterfgevallen door klimaatgerelateerde oorzaken (extreme temperaturen, droogte, overstromingen, stormen, bosbranden) met 98%. Gegevens over sterfgevallen door rampen komen van EM-DAT, CRED / UCLouvain, Brussel, België – www.emdat.be (D. Guha-Sapir).]

Kijk nu (nog) eens de film "On the Shoulders of Giants" over de Deltawerken (zie link beneden).
Kijk eens naar de mensen die u in deze film aan het woord ziet – en kijk dan eens naar de mensen die u komend weekend de A10 ziet proberen te blokkeren. Sta eens stil bij het verschil tussen hen als u, komende Koningsdag nota bene, de "neo-hippies" opnieuw hun "anti-industriële ideologie" via crimineel gedrag en middels puberale driftbuien met goedkope slogans hoort opdringen.

De benaderingswijze die in Nederland heeft geleid tot het bouwen van de Deltawerken is het enige propere middel dat op de daadwerkelijk bestaande klimatologische vragen een succesvol(!) antwoord is gebleken: wetenschap, technologie – en een lange-termijnblik. Geen wensdenken, maar engineering.

Fossiele energie – en alle technologie die het voortstuwt, waaronder ook alle hoogtechnologische middelen in de medische industrie en de voedingsindustrie (o.a. het Westland) – heeft onze levensverwachting sinds het begin van de industriële revolutie verhoogd van gemiddeld ca. 30 jaar naar gemiddeld ca. 80 jaar. Voor welk doel zou dit gewonnen mensenleven moeten worden geofferd?

Industriële, fossiel aangedreven technologie is het WERKELIJK goede antwoord op de watersnoodramp van 1953 en al die daarvoor. Gaan we dat ontkennen – en vervolgens keuzes maken die deze richting in feite "omkeren"?

Gelooft u verder daarbij werkelijk dat de mensen die wegen blokkeren, de grootindustrie aanklagen, écht het beste met dit land en met ons burgers voor zouden hebben? Nogmaals, vergelijk de mensen die in genoemde film over de Deltawerken spreken eens met déze types.

"Fossil Future" van Alex Epstein is het beste boek dat deze stelling proper en volledig verdedigt. In het Nederlands heb ik geen boek gevonden dat onomwonden, op basis van FEITEN, vóór het behoud (en het uitbreiden) van de groot-industriële sector pleit.

Link naar de film van Rijkswaterstaat "On the Shoulders of Giants" (25min):

Over de dienstplicht (vervolg)

Het CDA roept in de media weer over een herinvoering van de dienstplicht (d.w.z. de opkomstplicht) – en allerlei anderen menen gelijk ook publiekelijk hún redenen te moeten geven waarom zij dit 'wel een goed idee vinden'.

(zoals: "omdat de huidige jeugd wel wat discipline kan gebruiken", een schofterig statement waarmee de verantwoordelijkheid van ouders en iedere betreffende individuele jongere zelf wordt bedekt, om zo het recht tot het eigen leven van alle jeugdigen te ontnemen – waarbij er niet eens een hint van bewijs geleverd wordt dat 'de jeugd' 'geen discipline' zou hebben, of dat zij in het geheel iets 'misdaan' zouden hebben dat een dergelijke uitspraak zou rechtvaardigen – het wordt gewoon "arbitrair" gesteld. Vraag jezelf eens af wat hier het motief van kan zijn – en wat de gevolgen zouden zijn als dergelijke mensen zou worden toegestaan om 'in het stemhokje' de rechten en levens van de gehele jeugd weg te stemmen.)

In de Nederlandse samenleving, waar het leven van ieder individu van het individu zélf is, is een dergelijke oproep moreel "schandalig". Het staat gelijk aan een oproep om ons aller "recht op ons eigen lichaam" teniet te doen (of "eigendom" ervan, als het daarmee makkelijker voor u te begrijpen is), en daarmee afbraak van "zelfbeschikking" (vrije keuze), van vrije "consciëntie" en van het "recht op nastreven van eigen geluk".

In een propere beschaving zijn al deze rechten "onvervreemdbaar".
Er is nog genoeg te winnen in ons land, maar met één handeling ál deze rechten willen afbreken is geen geringe breuk.

Mijn voorstel: van eenieder die een dienstplicht publiekelijk voorstaat, verwachten we daarbij ingesloten een ingevuld aanmeldformulier voor de Krijgsmacht (zodat deze zélf in ieder geval daad bij woord bewijst te voegen*), met een subclausule waar de consequenties staan die zullen gelden indien diegene, als het erop aankomt, alsnog "weigert".
We treffen elkaar op dat moment namelijk vanzelf weer...
(*bij ongeschiktheid volstaat een ruime vrijwillige financiële donatie evt. ook)

Wij moeten (weer) het propere wantrouwen (en afkeuring) ontwikkelen naar eenieder die stelt dat 'het doel de middelen heiligt' danwel die 'pragmatiek boven moraal' stelt – en begrijpen dat er geen tegenstelling kan en mag bestaan tussen "praktijk" en "ethiek".

Hieronder heb ik de argumenten tegen de "afbraak van rechten" van een dienstplicht beschreven, en de gevólgen – inclusief een aantal elementaire referenties naar bijbehorende historie omtrent het concept "recht", zodat u uzelf zelfstandig en onafhankelijk kunt informeren. In een maatschappij waar men zélf hun fundamentele rechten begrijpt, begrijpt men dat er van dit type ideeën verwacht wordt, als bepaalde mensen deze irrationaliteit alsnog vrijwillig omarmen, dat zij hierover zwijgen – in plaats van zonder scrupules publiek te scanderen om ieders rechten ondermijnen op basis van "gewenste uitkomsten" (altijd een "drogreden") en onzinnige premissen.

Daarnaast begrijp ik de mentale verbuigingen niet waarmee deze mensen de keuze van alle huidige vrijwillige professionele militairen uitwissen en onbenoemd laten in elke redevoering hierover – incl. alle taken die zij reeds uit ons aller namen (succesvol) uitvoeren. Zij zijn het levende bewijs van het bestaan van het type karakter dat ik hieronder beschrijf (en waarvan het zal blijven afhangen).

Dat dit onbenoemd blijft is een grove belediging van hún karakter, en toont m.i. vooral het gebrek aan "respect" en "eer" in dit land voor de vrijwillige professionele militair die zij behoren te verdienen (deze onbenoemde feiten geven aanwijzing naar de mogelijke onbenoemde motieven van een dergelijke oproep, laat men daar niet naïef over blijven doen).

De integratie van de "Nederlandse Grondwet" met het "NAVO-verdrag"

Formeel is dit diagram nog een WIP (Work In Progress), later te publiceren in een hoofdstuk over "Politiek" in mijn nog onderhanden boek "De Wetenschap van Filosofie" (Politiek is een van de takken van Filosofie), maar gezien allerlei schijnbaar bestaande verwarringen (in de samenleving) leek het me relevant genoeg om deze versie van dit schema reeds te delen.

Het diagram toont de fundamentele staatkundige- en verdragsinhoudelijke principes van respectievelijk Nederland en van de NAVO zoals ze volgens mijn blik (en analyse) bestaan, alsmede hoe zij met elkaar "integreren" – weergegeven inclusief de bijbehorende Grondwets- en Verdragsartikelen (die eenieder zelfstandig kan verifiëren).

In één zin samengevat: het is de nationale- en internationale implementatie van het staatkundige beginsel "recht boven macht".

Principes om met volle overtuiging te steunen, ongeacht allerlei (in vergelijk, mineure) kwesties die in deze context nog zouden mogen spelen.

[Met "rechtermuisklik" en dan "afbeelding openen in nieuw tabblad" is het diagram beter leesbaar.]

NB: Onder "individuele rechten" wordt in beginsel verstaan: Het onvervreemdbare recht van ieder individu op het (eigen) Leven (Right to Life), met als uitvloeisels: het individuele recht op Zelfbeschikking (Liberty), -Eigendom (Property) en -het Nastreven van eigen Geluk (Pursuit of Happiness). Zie ook o.a. Erasmus, Hugo de Groot, John Locke en the "Founding Fathers" voor de Nederlands-Amerikaanse historie van Staatkunde o.b.v. "individueel recht". Voor een meer cultureel historisch perspectief, zie o.a. het werk van historicus Russell Shorto.
NB2: De taakstelling van de Politie (Art. 3 en verder) staat in de Politiewet 2012 en het Wetboek van Strafrecht (o.a. de taak "opsporen van strafbare feiten").
NB3: Het gaat hier om de "essentiële", d.w.z. fundamentele principes.

Over filosofie in scholen en op het schoolplein

Wat wordt er impliciet verborgen en bedekt, wanneer mensen roepen dat kinderen op school geen cijfers meer moeten krijgen omdat dit 'oneerlijk' is? Afkeer tegen individuele intellectuele prestatie, d.w.z. afkeer tegen de kinderen die wél hoge cijfers halen, alsmede tegen de trots en eigenwaarde die zij hiermee verwerven.

Wanneer zij roepen dat verschil in niveaus, binnen het (basis-, middelbaar-, voortgezet- en hoger) onderwijs in het geheel moet verdwijnen? Afkeer tegen de inspanning nodig voor kennis en tegen kinderen van ambitie, d.w.z. afkeer tegen de kinderen die zelfstandig leren en steeds verder reiken.

Als zij roepen dat 'armere kinderen op school sociale druk zouden ervaren vanwege de duurdere mobiele telefoons van rijkere kinderen'? Afkeer tegen rijkdom, overerving en diens vereisten: individuele productiviteit, discipline en lange-termijnblik, d.w.z. afkeer tegen de kinderen wiens ouders' succes hen in staat stelt te leren met technologische verworvenheden.

Als zij roepen dat rijkere ouders op schoolpleinen 'sociale druk uitoefenen op minder verdienstelijke ouders' en er 'ongewenste sociale scheidingen ontstaan' die zij willen tenietdoen? Afkeer tegen geld, d.w.z. afkeer tegen ouders die door productieve prestatie succesvol zijn geworden – en die kiezen zich met elkaar te associëren.

Zij die "gelijkheid" als hoogste ideaal prediken, schromen niet om het kind van ambitie te offeren aan de ambitieloze, de harde werker aan de 'pet-naar-gooier', de slagende aan de zakkende – en ouders die lange-termijndenken aan ouders die korte-termijndenken – allemaal in naam van, en in de richting van een 'gemiddelde' dat alleen maar verlaagd kan worden. Dit is niet onschuldig te noemen, noch slechts als een verschil van mening te bezien.

Zij willen "het feit" veranderen dat alle eventuele "uitkomsten" in dezen slechts de resultaten kunnen zijn van ieders éigen inspanning, d.w.z. de zelf-gewilde keuzes van elk individu. Een goed student zijn, een goede ouder en een goede burger, kan alleen uit vrije wil gekozen worden – en vereist individuele inspanning. De 'gelijkstellers' willen deze verantwoordelijkheid afschuiven via de overheid – en claimen hiermee 'recht' op dezelfde verworvenheden, zonder de vereiste inspanning ervoor zelf te doen leveren.

De énige vorm van "gelijkheid" die proper tussen ons allen mensen kan bestaan, is gelijkheid van "individuele rechten". De enige "uitkomst" van ieders vrije wilskeuze, waar men zich proper mee behoort te bemoeien, is iemands eigen en die van iemands eigen kinderen.

Deze strijd tussen individualisme en collectivisme in de "filosofie van onderwijs" is zichtbaar in de tegengestelde doctrines van bijv. Maria Montessori versus die van bijv. John Dewey. Waar wij vroeger in Nederland het "trivium" en het "quadrivium" nog als de standaard hielden, zien wij nu vooral geforceerde nivellering en regressie naar een dalend gemiddelde.

Over de dienstplicht

Een dienstplicht bevat de onuitgesproken onderliggende premisse dat het leven van het individu zou toebehoren aan de staat, en dat de staat deze levens mag claimen door mensen te dwingen het te offeren voor een oorlog. Een individu heeft hiermee dus niet het "onvervreemdbare recht" op diens eigen leven.

Het "onvervreemdbare recht van ieder individu op zijn/haar eigen leven" is het fundament van álle rechten, zoals deze in de Westerse landen sinds m.n. Erasmus, Hugo de Groot, John Locke en de Founding Fathers zijn geconceptualiseerd. Een dienstplicht is dus per definitie een ontkenning en daarmee afbraak van alle rechten, als men logisch consistente definities voert.

In een constitutionele rechtsstaat is het leidende principe dat "recht" alleen tot het individu behoort – en de enige propere taak van de staat om dit recht te beschermen en te verdedigen. Hiertoe "delegeren" de burgers hun "recht tot zelfverdediging" naar de staat, geïmplementeerd middels rechtbanken, een Politiekorps en een Krijgsmacht.

In een proper vrij land heeft geen enkele politicus de autoriteit om de rechten van individuen te schenden, zeker niet om ze onvrijwillig naar een oorlogsfront te doen sturen. Een "vrijwillig" leger is zodoende het enige consistente type leger dat te definiëren valt.

Daarnaast weten alle krijgskunde experts inmiddels ook dat een vrijwillige krijgsmacht vér superieur is in effectiviteit dan een dienstplichtig leger: Het meest afschrikwekkende dat iedere agressor kan tegenkomen, is een land vol mensen overtuigd van hun volledige morele recht om zichzelf te verdedigen – en met dergelijke onverschrokkenheid een tegenstander tegemoet zullen treden als deze zou wagen een agressor te worden. Die weten waaróm en waarvóór ze vechten: voor hun eigen vrijheid, de vrijheid van al hun landgenoten – en het behoud van alle waarden die men zélf, vanuit deze vrijheid, in dit land heeft opgebouwd.

Een leger van onvrijwillige, verplichte soldaten die helemaal niet willen vechten, noch enig idee hebben waarom of waarvoor ze überhaupt staan opgesteld – zal op helemaal niemand indruk maken en niemand helpen. Het is zodoende meestal niet onschuldig als iemand zonder twijfel of schroom roept dat (ethisch) onwetenden onvrijwillig met geavanceerde wapens 'aan de gang moeten gaan' om ons 'te verdedigen' (volgens en voor welk recht?) – waarmee de Krijgsmacht het "gedelegeerde recht tot zelfverdediging" niet langer "in recht" zou kunnen claimen.

De huidige professionele militairen zouden daarbij de gevolgen van dergelijke types (van karakter) evt. naast zich te moeten treffen, beter moeten overzien dan wij allen. Alsook dat krijgskunde geen kwestie is van 'maar genoeg lichamen ertegenaan gooien'. "Het ethische ís het praktische" – er is geen tegenstelling (dichotomie) tussen beiden.

Een initiatief als een vrijwillig dienjaar is een prima idee.

Nog beter is om mensen vooral uit te leggen waarom zij voor Nederland zouden behóren te willen strijden.

Over concepten

Concepten bestaan uit 2 elementen: a) een term: d.w.z. het "woord" om een specifiek concept te denoteren, en b) de definitie: een statement waarmee de essentiële karakteristieken van de "dingen" die het concept 'aanwijst' worden geïdentificeerd – en waarmee een concept onderscheiden wordt van alle andere concepten.

Concepten als "recht" en diens uitvloeisels zoals "rechtvaardigheid" en "gerechtigheid", zijn complexe afgeleide concepten – en worden gevormd door integraties van vele voorafgaande identificaties.

Deze concepten zijn veel moeilijker te identificeren dan bijv. "boom", "aap", "Mies", "tafel", enz., die gewoon aan te wijzen zijn, – of relatief simpele afgeleide concepten als "flora", "fauna", "namen", "meubels", enz., die al niet meer direct aan te wijzen zijn en reeds meerdere soorten (en dus meerdere concepten) vereisen om ze te kunnen differentiëren.

Deze concepten wijzen geen 'dingen' meer aan die op het "perceptuele niveau" te onderscheiden zijn, maar zijn alleen op het "conceptuele niveau" te begrijpen.

Dit vraagt niet-tegenstrijdige definities.
En dit vraagt een specifieke wilskeuze: logische consistentie.
En dit kost (intellectuele) inspanning.

De moeite die het iemand kost om deze inspanning te ontwijken of te ontkennen – veelal middels het aanhangen van kortzichtige rationaliseringen – is in contrast, slechts zeer gering. (De moeite die het nog kost om een dergelijk iemand met listig taalgebruik voor onbehoorlijke belangen te paaien vervolgens ook.) Het enige alternatief op de ondeugd van verstek laten gaan op dit "mentale werk" is een keuze uit vrije wil tot intellectuele integriteit.

Tegenstrijdigheden kunnen prima (tijdelijk) in de geest van een mens bestaan.
In de realiteit kunnen ze niet bestaan.

In een confrontatie tussen beiden resolveert de realiteit iedere tegenstelling onveranderbaar consequent – zoals bijvoorbeeld wanneer bestuurders van een rijdende trein en auto op hetzelfde moment, op dezelfde plaats proberen te zijn. Het vergt een niet-aflatend opletten en goed nadenken bij wat je doet om ongelukken/rampspoed te vermijden die door een mentale staat van "onfocus" ontstaan.

De gevolgen van (gekozen of onbewuste, onbenoemde) gehouden mentale tegenstrijdigheden zijn op rekest van ons individuen zelf, niet op de realiteit als zodanig.

Dat geldt voor elke kwestie, met name voor alle handelingen rondom complexe concepten als "rechten". Gerechtigheid behoort op deze wijze tot de meest veeleisende deugden die een mens kan kiezen na te streven – en de concepten rondom "rechten" kunnen niet met slechts een aantal hoogover, onprecieze uitspraken of slogans benoemd noch begrepen worden. En zeker niet met drogredenen of "anti-concepten".

Een niet-tegenstrijdige definitie van "rechten", d.w.z. "individuele rechten", heb ik in "Antibarbari 2022" beschreven (te lezen op mijn website). Evenals een aantal aanwijzingen naar hoe "intellectuelen" uit het oude Nederland mede aan de oorsprong van deze definitie lagen.

Over de klimaatrechtzaak

Vandaag begint het hoger beroep in de 'klimaatzaak' van 2021 tegen Shell. Zoals eenieder heeft kunnen aanschouwen in de door dit type 'activisten' gekozen 'demonstratiemethoden', is ook het doel van deze "juridische" strategie en -tactiek om hiermee hun opvattingen aan ons allen te doen opdringen en afdwingen, hier met de overheid als hun machtsmiddel.

In een beschaafde samenleving is er géén rechtvaardiging voor massale burgerlijke ongehoorzaamheid waarbij rechten van anderen geschonden worden. Net zoals "een menigte" geen rechten heeft die het "individu" niet reeds heeft, kan er niet zoiets bestaan als een moreel- of wettelijk 'recht' waarmee "een menigte" zou worden toegestaan om fysieke handelingen uit te voeren die verboden zijn voor ieder "individu" (zoals op de snelweg lopen, straten blokkeren, rotzooi trappen of brand stichten in publieke ruimtes, enz.). Massale burgerlijke ongehoorzaamheid is een aanval op het concept van "rechten": het is een menigte's tarten van "wettelijkheid" als zodanig.

Ditzelfde geldt voor deze rechtszaak tegen Shell. Tevens is deze zaak simultaan een aanval op het concept van "wetenschap" en "de wetenschappelijke methode"...

In 2022 heb ik mijn volledige zaak hieromtrent bepleit in een kort boekje "Antibarbari 2022" (beschikbaar op mijn website).

Een quote hieruit:
"Maar de hoofdaanwijzing naar de ethiek en psychologie achter de klimaatbewegingen is te vinden in hun gelijkstellingen van de noden van droge plukken grassen, plankton, zeekomkommers, ijsberen en migrerende vissen, met de waarde van mensenlevens, menselijke levensvereisten en menselijke beschaving. Dit type mens streeft niet naar waarden, maar slechts naar een afbreuk van beschaving, naar primitief, submenselijk niveau. De waarde van alles dat bestaat in de natuur, verheffen zij BOVEN de waarde van de mens. Zij bezien de mens als een 'onnatuurlijk' fenomeen, en het enige mogelijke motief is afkeer tegen de mens en productieve prestatie, dat wordt verhuld als zgn. 'liefde voor de natuur'."

(zie ook bijv. "Apollo and Dionysus" door Ayn Rand voor een analyse van dit type zoals in de jaren '60 reeds was te observeren. De link naar deze (Engelstalige) lezing staat hier beneden.)

De mens als 'onnatuurlijk' en als 'vijand van de natuur' houden is een onzinnige, onwetenschappelijke- maar bovenal "anti-menselijke" opvatting.

Industrialisten als Shell zijn diegenen die hun technologieën door wetenschappelijke- en zakelijke kracht (anders dan macht) tot ons aller beschikbaarheid hebben gebracht. Nu worden zij met anti-wetenschappelijke methoden aangevallen door een type "neo-hippies", die niet willen werken noch onafhankelijk denken – maar slechts hun "behoeftes" en "gevoelens" respectievelijk als "claim" en als "afpersing" inzetten in een rebellie tegen productieve prestatie en de rechten van ons allen.

Het is voor iedere Nederlander die "recht" en "wetenschap" intact wil behouden van belang, dat het gerechtshof het oorspronkelijke oordeel terugdraait – en eenieder die er invloed op zou kunnen hebben dient hier van zich te laten horen.